Το πρώτο θεατρικό έργο
του Μάνου Ελευθερίου
Με τον σημαντικότερο ήρωα της παγκόσμιας δραματουργίας, τον Άμλετ, και τα διλήμματα του για την ζωή και τον θάνατο, αναμετράται στο πρώτο του θεατρικό έργο ο κορυφαίος ποιητής Μάνος Ελευθερίου.
Ένας ηθοποιός μόνος πάνω στη σκηνή. Ένας δραματικός μονόλογος.
«Ο Πατέρας του Άμλετ» ανεβαίνει στο θέατρο Θησείον στου Ψυρρή.
Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης ερμηνεύει και σκηνοθετεί ο Θοδωρής Γκόνης. Η παράσταση ανεβαίνει για 20 παραστάσεις, με έναρξη την 16η Οκτωβρίου.
Ο συγγραφέας Μάνος Ελευθερίου σε ένα κείμενο του με αφορμή την παράσταση γράφει:
«Μια πρώτη μορφή αυτού του κειμένου ενσωματώθηκε πριν από χρόνια σε κάποιο μυθιστόρημά μου. Ήταν ο μονόλογος ενός νέου συγγραφέα που βρισκόταν σε πολύ δύσκολη θέση και αντιμετώπιζε το θάνατό του με το να σκέπτεται την υπόθεση μερικών έργων του. Τα σκεπτόταν και τα διόρθωνε στο μυαλό του δίνοντας διορία στην επιβίωσή του, περιμένοντας τη σωτηρία του, για να ξεχνά την οδυνηρή θέση όπου βρισκόταν.
Αμέσως μετά την έκδοση του μυθιστορήματος απομόνωσα αυτό το εμβόλιμο κείμενο και άρχιζε η δική μου πια περιπέτεια σβήνοντας και συμπληρώνοντας με σκοπό να γίνει ένας θεατρικός μονόλογος. Το τί κατόρθωσα είναι άλλη υπόθεση και άλλος μονόλογος.
Φυσικά δεν είχα στο νου μου να “διορθώσω” το ποίημα του Θείου Ποιητή, όπως είναι πλέον της μόδας στα χρόνια μας.
Ένα μέρος από την υπόθεση μόνο έφερα στον τόπο μας -γιατί εδώ διαδραματίζεται- και μερικές λέξεις από τη σπουδαία μετάφραση, του Μιχ. Δαμηράλη, στην καθαρεύουσα του 19ου αιώνα.»
Newsroom Αθήνα 9.84
του Μάνου Ελευθερίου
Με τον σημαντικότερο ήρωα της παγκόσμιας δραματουργίας, τον Άμλετ, και τα διλήμματα του για την ζωή και τον θάνατο, αναμετράται στο πρώτο του θεατρικό έργο ο κορυφαίος ποιητής Μάνος Ελευθερίου.
Ένας ηθοποιός μόνος πάνω στη σκηνή. Ένας δραματικός μονόλογος.
«Ο Πατέρας του Άμλετ» ανεβαίνει στο θέατρο Θησείον στου Ψυρρή.
Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης ερμηνεύει και σκηνοθετεί ο Θοδωρής Γκόνης. Η παράσταση ανεβαίνει για 20 παραστάσεις, με έναρξη την 16η Οκτωβρίου.
Ο συγγραφέας Μάνος Ελευθερίου σε ένα κείμενο του με αφορμή την παράσταση γράφει:
«Μια πρώτη μορφή αυτού του κειμένου ενσωματώθηκε πριν από χρόνια σε κάποιο μυθιστόρημά μου. Ήταν ο μονόλογος ενός νέου συγγραφέα που βρισκόταν σε πολύ δύσκολη θέση και αντιμετώπιζε το θάνατό του με το να σκέπτεται την υπόθεση μερικών έργων του. Τα σκεπτόταν και τα διόρθωνε στο μυαλό του δίνοντας διορία στην επιβίωσή του, περιμένοντας τη σωτηρία του, για να ξεχνά την οδυνηρή θέση όπου βρισκόταν.
Αμέσως μετά την έκδοση του μυθιστορήματος απομόνωσα αυτό το εμβόλιμο κείμενο και άρχιζε η δική μου πια περιπέτεια σβήνοντας και συμπληρώνοντας με σκοπό να γίνει ένας θεατρικός μονόλογος. Το τί κατόρθωσα είναι άλλη υπόθεση και άλλος μονόλογος.
Φυσικά δεν είχα στο νου μου να “διορθώσω” το ποίημα του Θείου Ποιητή, όπως είναι πλέον της μόδας στα χρόνια μας.
Ένα μέρος από την υπόθεση μόνο έφερα στον τόπο μας -γιατί εδώ διαδραματίζεται- και μερικές λέξεις από τη σπουδαία μετάφραση, του Μιχ. Δαμηράλη, στην καθαρεύουσα του 19ου αιώνα.»
Newsroom Αθήνα 9.84
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου